مهتاب چه دیوانه وار خورشید را به سُخره گرفته است ،  در شبی که ماه کامل شد.

دریغ،هرگز نمی داند که سرمستی و لذتهای پُر عیشش ،،،،،،، ز بخششهای خورشید است.
که معصومانه می بخشد ، تن و جان و همه بود و نبودش را ،،،،،واین عُصیان فرصتها
و
طغیان شرارتهاست.
تو مسوولی برای این تکلم ها که می گویی و می بافی توهم وار حروف سُربی را به همدیگر.

ولی پیشتر تو مسوولی .برای آنهمه ناگفته های سَر به مُهرت.خموش بودی زمانی

را که می بایست چنان شیر ژیان در قتلگاه زندگی باشی.

و فریادت صدای دلنشین آن کسی باشد که معصومانه در بند است.که می گرید و

می نالد در این دشت پر از ظلم و در این فصل جفاکاری

و اینک  ((حاله))مسوولی  برای زایشی نیکو که بنیاد سیاهی را ز هستی ریشه کن 
سازد.
@sohrabipoem
@hassansohrabi1
Sohrabipoem.blogfa.com
Instagram.com/sohrabi_hassan

بی گمان راهی شبها و سیاهی شده ایم

همه دیوانه و مجنون و هوایی شده ایم 

••••••••♠•••••••••••♠•••••••••♠••••

همه بی خود ز خود و زخود فراری شده ایم

این عجب نیست که ما راهی دوران تباهی  شده ایم

@sohrabipoem
Instagram.com/sohrabi_hassan

همچون کویری تشنه لب محتاج باران می کنی&&&&&

--- فصل خزان و خسته را.همچون بهاران می کنی

این دشت خواب آلود را.همچون گلستان می کنی&&&&&

--- این قلب پر آشوب را .آرام چو دریا می کنی.

فصل بهاران مرا سبزینه باران می کنی&&&&&&

--- این جام خالی مرا پُر می زهستی می کنی.

این روزگاار فتنه را شیرین چو شیرین می کنی&&&&&

--- بازار چشمان مرا خواهان چو یوسف می کنی

این راز سر به مهر را آخر هویدا می کنی&&&&&&&

--- تو این کنی یا آن کنی .فکری به حالم می کنی.

این(حاله)سرگشته را سر در گریبان می کنی&&&&&

سروده های حسن سهرابی
@sohrabipoem

Sohrabipoem.blogfa.com

Instagram.com/sohrabi_hassan

     اندر این باغ من از سوز خزان می ترسم

گر چه اینجا پُر از یاس و گل نسترن است

لیک از آن تیغ فرو رفته به جان می ترسم

#حسن_سهرابی

@hassansohrabi1
@sohrabipoem
Instagram.com/sohrabi_hassan

Sohrabipoem.blogfa.com